Life on barefoot,

Lieve vrienden,

Mijn 3 weekse vakantie terug in het mooie Otford/ Stanwell Park zit er al op.. Hoewel het afscheid van Anneke moeilijk was werd ik door Rebecca en Yvette erg goed ontvangen in hun huisje aan het strand van Stanwell Park.. Ondanks dat ik niet meer moest werken vloog de tijd voorbij.. Het weer is prachtig geweest en deze drie weken zaten toch boordevol activiteiten..

Vorig weekend ben ik met wat Nederlandse vrienden die ik in Sydney door de weken heen had leren kennen richting Huntervalley getrokken. Het staat bekend als de meest bekende wijnstreek  rond Sydney.. Na 3  uurtjes rijden in onze huurwagen kwamen we bij de eerste wijnproeverijen aan….  Al verkennend reden we een beetje verder tot we bij een Vintage Aircraft museum uitkwamen..

We besloten even rond te snuiten maar toen we zagen dat we met een van de oude gevechtsvliegtuigjes een ritje konden maken waren we dat wijnproeven natuurlijk snel vergeten.. Omdat we nog een uurtje moesten wachten gingen we snel 1 wijngaard bezoeken…
Een beetje tipsy na al dat geproef  verbleven we de rest van de namiddag  heerlijk chillend op de landingsbaan van het museum..  Zalig luieren op de uitgestrekte grasweide ..luisterend naar het geronk van de vliegtuigmotoren..  het kon niet beter!
Door de zon op ons bolleke steeg de wijn ons al snel naar t hoofd en we waanden ons al helemaal in Pearl Harbour met die jaren 70 muziek die op de achtergrond speelde..

Beurt om beurt kwam Ryan de piloot ons in een leren vestje steken en ophalen voor de vlucht.. omdat ik laatst was genoot ik een extra lang vluchtje met Ryan.. net voor landing vroeg hij ‘wanna go again?’ En na een luid geschreewde YES van mij door de radio trok hij heel hard op en de … hing in no time weer in de lucht…  Na een heerlijk dagje keerden we moe maar voldaan terug naar Sydney, en ook al hadden we niet veel van de wijnstreek gezien we hadden een zalige dag achter de rug!

Mijn vorig vlieg avontuur was nog maar net voorbij of het volgende stond voor de deur.. Ik had het Hangliding idee al uit mijn hoofd gezet na 4 x klaar te staan op de berg maar elke x werd het afgeblazen omdat de wind zakte of te zwak was.. Ik dacht dat aangezien de windGoden mij niet gunstig waren dit niet meer voor mij zou zijn…tot ik vrijdagochtend een telefoontje van Kurt en Louise kreeg om te vragen of ik nog steeds in het land was..ik mocht het voor de helft van de prijs doen aangezien ik hen de laatste weken regelmatig uit de nood geholpen had met babysitten op kleine Gala…  Vol ongeloof ging ik met Rebecca naar Bald hill.. en jawel de wind stond sterk en het ging eindelijk gebeuren,, Alex  bevestigde het harnas en maakte me vast aan de Glider.. We moesten amper 3 passen lopen en de glider ging al de lucht in. …de wind nam ons geleidelijk hoger en hoger en zo vertoefde ik een half uurtje in de lucht boven die ongelofelijke mooie omgeving van Stanwell Park waar ik me na al dat reizen weer erg thuis voelde.. Ik had zo vaak op Bald hill gestaan om te genieten van het uitzicht en kon niet geloven dat ik  daar nu geruisloos en vrij als een vogel door de lucht vloog.. Het was wonderbaarlijk mooi en helemaal niet eng.. De zon scheen en de condities waren perfect..

Na en half uurtje gingen we geleidelijk aan lager en lager boven het heldere zeewater om te eindigen met een erg zachte strandlanding… een beetje draaierig en nog vol ongeloof bedankte ik Alex voor zonder twijfel een van de leukste ervaringen uit mijn leven!

Nagenietend van dit heerlijk avontuur maakten we ons die avond klaar voor een outdoor movienight ter afscheid voor mij.. Iedereen bracht een bord eten en nadat we de tuin vol kerstlichtjes en lampjes gehangen hadden keken we een Australische klassieker geprojecteerd op het laken dat we van de grote boom naar beneden lieten hangen. Na een heerlijk avonddiner van iedereen zijn hapjes  brachten we alle zetels naar buiten en kroop iedereen gezellig onder een lakentje voor de start van de film.. Een leukere afscheidsavond had ik me niet kunnen voorstellen :) Het is eens wat anders dan feesten..

Ook uitslapen zit er hier in Australie niet in.. Iedereen staat op samen met de Zon.. Vermits ik op een bedje in de living sliep was zonsopkomst dus ook  steevast mijn wekker!
Ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen maar ik vond het zalig zo vroeg op te staan en voor t ontbijt samen met de meisjes steevast elke ochtend de Golven te gaan checken.. indien de surf goed was was het strand al behoorlijk druk op dit uur.. Iedere local start de dag hier met een ochtendsurf voor het werk.. en als  de surfcondities niet ideaal waren gingen we voor een mooie sunrise wandeling rond Stanwell Park of een Ochtendloopje op het strand..

Na zo een actieve ochtend zit je boordevol energie voor de rest van de dag die voor mij meestal bestond uit mee gaan fitnessen met de meisjes, surfen en met het plannen van mijn volgende en laatste trip… the Outback.
Morgen vertrek ik voor 3 weken naar Mid en West Australie voor het verkennen van de Outback en de Aboriginal cultuur.. Op het programma staan Alice springs en Uluru, Darwin en Perth.. 3 vluchten en veel gereis maar in tegenstelling tot de drukbevolkte oostkust zal deze woestijntrip weinig drukte maar veel avontuur bevatten.

Ook al kijk ik er heel erg naar uit om dit naar horen zeggen prachtig ongerept deel van het land te gaan ontdekken Toch ben ik ergens ook triest dat mijn avontuur hierna eindigen zal..
Dit blotenvoeten leven gaat me erg goed af.. Niet voor een vrienden bezoekje, niet voor naar een etentje te gaan en zelfs niet voor naar de supermarkt te gaan moet je hier schoenen dragen… Dag in Dag uit op blote voetjes van het strand naar de winkel en terug.. Je springt hier blootvoets in de auto zonder nadenken.. een ongelofelijk gevoel van vrijheid..

Ik ga het leven hier in Otford en Stanwell Park erg hard missen.. Ik had nooit gedacht zulke hechte vriendschappen te vinden hier..   maar ik kan er nog steeds niet van over hoe vriendelijk mensen hier zijn.. ik heb hier nu drie weken gratis en voor niks gelogeerd en een prachtige tijd beleefd omringd door echte locals..Na 3 weken 24 uur op 24 uur samen te zijn hoor je hier geen onvriendelijk of moeilijk woord en ben ik hier nog altijd meer dan welkom..

Aan de andere kant kijk ik er natuurlijk ook heel heel erg naar  uit mijn familie en  jullie lieve schatten binnen dit en 4 weken weer te mogen omarmen!

Veel Liefs en tot gauw!

Fie