Van bosbranden naar overstromingen.. Australië een land van extremen

Liefste vrienden,

mijn allerlaatste drie weken in Otford zitten er bijna op.. Ik heb me voornamelijk bezig gehouden met werken na mijn duur avontuur in Melbourne..  Daarnaast heb ik mij geamuseerd  met het plannen van mijn volgende Trip! Afgelopen week ben ik met Gaetane mee gegaan om mij te wagen aan ‘Flying Trapeze’ . Ik waarschuwde haar al op voorhand dat ik er niet te veel van ging bakken want die trapeze die hier in huis hangt had ik natuurlijk stiekem al een paar x geprobeerd.. zonder succes weliswaar ..
Ik had me er eindelijk bij neergelegd dat het circuswezen niet aan mij besteed was maar Gaetane had nog een 6e persoon nodig dus ik moest mee anders kon het niet doorgaan..
Een beetje jammerend en uitleggend dat er mij kennende hoogstwaarschijnlijk  iets  ging misgaan ging ik toch maar mee..
Ik kreeg een beetje meer moed toen bleek dat de andere meisjes het ook nog nooit gedaan hadden..
Na een lichte opwarming kregen we de basisprincipes van Flying trapeze uitgelegd en aan de uitleg te horen bleek het allemaal om timing  te gaan en kon iedereen het leren..
We kregen enkele oefeningen aan de grond ..
Hierna kregen we een buikband omgesnoerd en kregen we de instructie exact te doen wat de leerkrachten ons zeiden en precies op dat moment.. twijfelen was falen.. zo zeiden ze..
Ja makkelijk gezegd dacht ik tot ge daar boven staat!
Toen mocht de eerste naar boven klimmen.. Zij gaf ons niet erg veel moed want na een hoogtevrees aanval sprong ze er uiteindelijk nooit vanaf.. Na een half uur twijfelen kwam ze terug naar beneden geklommen en was het aan de volgende.. Het meisje bleek raar maar waar nog meer klungelig te zijn dan ik zelf en klom vrij onhandig naar boven.. Na een beetje gegniffel van iedereen waren we erg benieuwd of zij haar wel aan de sprong zou wagen.. Na veel gejuich van beneden sprong ze er tamelijk houterig van af.. ze twijfelde te lang en slaagde er uiteindelijk niet in om haar benen over de trapeze te zwieren.. hieraan kon je duidelijk zien dat het inderdaad echt om timing ging als je twijfelde was je het momentum kwijt.. Oke na klungel  1 was het aan klungel 2 mezelf..
 

Toen ik trillend op mijn benen boven aankwam vroeg de instructeur die boven stond of ik bang had.. ‘neuneu’ zei ik waarop hij me vragend aankeek omdat mijn gezichtsuitdrukking waarschijnlijk duidelijk anders vertelde..  Ik moest op het kleine platformpje10 meter boven de grond met de tenen over de rand gaan staan, het bekken naar voor leunen en de trapeze vastgrijpen erop vertrouwend dat de man me stevig vasthad.. Na een aarzelende “You are holding me.. right?” Deed ik precies wat hij zei waarop de instructie volgde als ik zeg  “ready” buig je de knieën zeg ik  “jump” dan spring je eraf.. Oké en daar gingen we..
De kriebels gierden door de buik maar veel tijd om bang te zijn had je niet want de instructies van de leerkracht beneden luidde al snel “legs up” waarop ik uit alle macht probeerde mijn benen over de trapeze te hangen wat verbazend gemakkelijk ging en erna riep hij “hands off and arch back’’ ….
Erna moest je de benen terug laten hangen en simpelweg loslaten om in het grote net onder je op de poep te landen (vond ik nog het engste zo loslaten in een zwart gat..)
Fjieuw, ik had het gedaan en  het was inderdaad niet zo moeilijk als het lijkt
Erna leerden we nog enkele trucjes zoals afspringen met salto’s en na dit was het tijd voor het echte werk.. de catches..
Een van de jongere instructeurs ging ondersteboven hangen aan de trapeze aan de andere kant van de zaal.. we moesten nu simpelweg opnieuw dezelfde instructies volgen maar op t moment dat je normaal naar achter zwaait moest je de handen van ‘je catcher’ grijpen en je eigen trapeze loslaten.. makkelijk toch?  
Met een als-dat-maar goed-komt  bang hartje klom ik weer naar boven.. ik zag dat gespierde catcherlief zijn T-shirt beneden had gelaten waarop het meisje voor mij iets zei in de aard van ‘’ja hallo die  mag mij wel opvangen’’ :D Na wat gegiechel en vol we-gaan-ons-hier-niet-laten-kennen-moed ging ik ervoor :D en het ging prima van de eerste keer J Nadien vroeg een van de leraars of ik toch geen interesse had om in het circus te gaan maar ik bedankte hem vriendelijk voor de plezierige namiddag maar vertelde dat ik het bij deze leuke ervaring toch voor bekeken zou houden..

Buiten het flying trapeze avontuur heb ik niet meer echt veel meegemaakt hier in Otford en mijn laatste week zit er nu bijna op.. Het is een vrij trieste week want het weer is verschrikkelijk ondertussen al 4-5 dagen non-stop regen en het afscheid nemen van dit prachtige dorpje en alle mensen die ik hier ontmoet heb valt ook niet mee! Maar gelukkig ligt er een nieuw avontuur in het verschiet.. Binnen enkele dagen komt mijn vriendinnetje An afgezakt naar het verre Australië om mij te bezoeken J Na heel wat geregel en overleg hebben we besloten samen een campervan te huren en de Oostkust te verkennen met zen 2.. het plan is om van Sydney naar Cairns te rijden en van Cairns naar Sydney terug te vliegen .. Het wordt een waar avontuur want 2700 km in 15 dagen is niet niks.. en er staat heel wat op onze planning.. Onze eerste stop zal Byron Bay worden waar Rebecca en Yvette op dat moment ook 2 daagjes vertoeven :) vandaaruit rijden we door naar Nimbin gevolgd door Brisbane en Fraser island.. Hierna staan whitsunday islands en The Great Barrier Reef op het programma en als afsluiter rijden we door naar Cairns  ..
Of we hier overal geraken valt nog maar af te wachten  :D  Ondertussen blijken onze plannen ook letterlijk in het water te vallen.. Zoals we al wel wisten is het wetseason aan de oostkust en een paar dagen geleden is het niet enkel in Otford hevig beginnen regenen maar  ook in het noorden en in Brisbane  hebben ze heel wat water en  wind mogen ontvangen..
Cyclonen die er lelijk huishielden met een hevige ravage tot gevolg.. Ik hoop dat  het weer  de komende weken beter zal worden  en dat de wegen bereikbaar zijn want anders begin ik mij ten stelligste af te vragen of mijn ouders me niet beter MurFiEKe genoemd hadden ipv Fieke..
Ondanks de slechte weersvoorspellingen kijk ik er enorm naar uit om Anneke terug te zien en aan dit onvergetelijke avontuur te beginnen met zn 2..
Ik zal vanaf nu niet meer continu internet hebben en het bloggen zal dus een tijdje uitblijven maar we doen ons best om jullie liefste vrienden toch een beetje up to date te houden via fb en andere sociale media…

Liefs Fie’ke
X