Melbourne

Mijn vakantie kon beginnen na een uurtje vliegen..vanop de luchthaven bracht de skybus me naar het Central business district van Melbourne.. Eenmaal aangekomen had de shuttel me blijkbaar aan het verkeerde hostel afgezet waardoor ons Fieke met pak en zak door het drukke stadscentrum al meteen het kaartje kon bovenhalen voor een lange wandeling opzoek naar het juiste hostel.. Stikop van de reis en de wandeling als een klein muilezeltje had ik het eindelijk gevonden!
Eenmaal mijn kamer toegewezen besloot ik het hostel weer zo snel mogelijk te verlaten want het was er ontzettend vies! Erg vuile toiletten en douches om nog maar te zwijgen van de kamer en de kakkerlakken..
ik vertrok zo snel ik kon voor een verkenning van de stad.. Myrte had me de Lonely Planet wandeling gekopieerd en die bleek erg leuk om te doen als eerste kennismaking.. het was een wandeling van ongeveer drie uur die me door de leukste  plekjes van Melbourne bracht van steegjes vol graffiti kunst tot de super chique shopping straat gevolgd door China Town en andere leuke wijkjes.. Moe maar voldaan kwam ik terug in het hostel aan en na een namiddagje kuieren besloot ik uitgebreid te koken (slecht plan achteraf want dat was de 1ste en laatste keer dat ik in deze degoutante keuken iets zou maken) hierna besloot ik vroeg naar bed te gaan want ik moest vroeg uit de veren voor de ‘Sea all dolphins’ trip die ik geboekt had met een Duitse jongen die ik ‘kende’ van Gumtree  (verbleef ook in Sydney)
Vroeg in de ochtend nam ik de trein naar Geelong en op de trein ontmoette ik Philiip.. een gekke Duitser vol goed humeur.. beide waren we erg benieuwd naar de trip want het had toch 135 dollar gekost en het moest dus wel heel leuk worden.. we zouden er met zeehonden en dolfijnen kunnen snorkelen..
Na een serieus gevecht om in het dikke wetsuit te geraken gingen we op pad.. de boot ging nogal tekeer en de zee was vrij ruw.. algauw werden er mensen zeeziek maar met mijn neus in de wind besloot ik daar niet aan toe te geven.. Na een halfuurtje varen stopten we voor onze eerste snorkel initiatie.. Heel erg leuk.. ik hield er meteen van.. prachtig die onderwaterwereld..
Na een half uurtje ploeteren klommen we terug aan boord opweg naar onze eerste  echte snorkelspot: de zeehonden!  Ondertussen mochten diegene die wouden ook genieten van een tripje door de zee via een koord die je vasthield langs de boot.. Het leek heel eng omdat de golven je meteen naar achter zogen eens je aan de koord ging hangen.. maar als je goed vasthield kon er niks mislopen.. en ach als je losliet zou de boot gewoon rechtsomkeer maken om je terug op te halen.. Aangezien ik niet alleen wou achterblijven in die zee besloot ik het niet te doen.. Na veel gezeur van Philip gingen we er dan toch voor en het was uiteindelijk superleuk..  ik had zo ongeveer en halve liter zeewater gedronken maar ook erg goed gelachen.. Ik was helemaal weg van deze trip en de zee ervaring en keek nu nog meer uit naar de zeehondjes en dolfijnen..
Aangekomen bij het zeehonden eilandje was de zee erg ruw.. ik nam mijn gloednieuwe action cam in de aanslag klaar voor zijn eerste waterdoop..
Philip ging eerst en toen ik op de rand van de boot helemaal klaar zat kwamen er een paar wilde golven die ervoor zorgden dat we bijna uit de boot klotste.. mijn voet sloeg onderin  en raakte de propeller.. meteen was het erg bloederig en moest ik terug aan boord klimmen om mijn flipper uit te doen.. Ik kermde het uit van de pijn en wierp Philip de camera toe.. zo zou ik dan toch tenminste leuke foto’s hebben..
Terug op de boot probeerden we de snee proper te maken en dicht te plakken maar het bloedde te fel en ik kon dus voor dit stukje niet terug het water in.. erg slechtgezind probeerde ik het dicht te plakken ..  tot de vrouw die langs me zat zei “Dear, are you feeling allright? your looking a bit pail.. Ja tuurlijk werd ik ook nog zeeziek ook.. waarschijnlijk had het meer met de shok te maken want toen ik mijn wetsuit naar beneden wurmde voor wat frisse lucht  ging het snel beter..
Mijn voet zag er nog steeds erg slecht uit en het team besloot dat ik het voor vandaag beter voor bekeken hield om de wonde niet verder te infecteren .. 
Toen Philip uit het water kwam na het zwemmen met die dikke zeeleeuwen was ik erg benieuwd naar de foto’s maar opnieuw kwam er slecht nieuws.. de cameracase was bij de eerste duik volledig vol water gelopen.. en nu dus stuk.. ongelofelijk 1e keer dat ik hem gebruik en het ding was alweeeeer naar de knoppen..
De resterende twee uur op de boot waren voor mij dus erg stom en vervelend..
Typisch mij om weer een ‘Sofieke’ te doen op mijn eerste dag vakantie..
Eens terug in het centrum vond de crew het erg zielig voor me dat ik niks had kunnen doen en besloten ze me een voucher te geven voor een nieuwe trip… eerlijk gezegd had ik liever mijn geld terug gekregen want ik weetniet of ik ooit nog wel terug zover naar het zuiden kan afzakken vermits het toch nog op 2 uur van Melbourne gelegen was.

Na deze dag vol pech zocht ik naar een apotheek die nog open was voor advies over de wonde..  Die raadde me ten stelligste  aan een dokter te zien omdat het misschien toch enkele hechtingen nodig had… toen ik haar expliceerde dat voor een dokter  geen tijd was want ik vertrok de volgende ochtend om 6u30 op mijn driedaags  bus tour naar de Great Ocean Road.. gaf ze me van alles mee voor de eerste zorgen..
De volgende ochtend kon ik geen schoenen aandoen en maakte me dus nogal zorgen aangezien ik wist dat er enkele fikse wandelingen op het programma stonden.. Na explicatie aan de tour gids zouden we wel zien wat haalbaar was en wat niet.. Het werd uiteindelijk een super3 daagse!
De eerste dag deden we enkele wandelingen en uitzichtpunten in Halls gap een gebied in het Grampians national park.. waar we na afloop ook gedropt werden in een motel te midden van de bergen… Het motel was supermooi en een fixe upgrade in vergelijking met mijn hostel van afgelopen nacht.. Ik was erg blij en deelde de kamer met 2 zusjes uit Denemarken die ik die dag op de tour had leren kennen.. Na een plonsje in het zwembad kwamen we samen met een andere groep voor een bbq bij sunset .. met deze groep zouden we de volgende twee dagen verder reizen.. bij het vallen van de avond werd het hele motel omgeven door kangoeroes.. ze komen meestal in groep en komen tevoorschijn als de zon ondergaat.. heerlijk om te zien al die kuddes grazende skippy’s!
Stik op van de vermoeiende dag kropen we vroeg in bed want de volgende morgen stond er een bergbeklimming op het programma waar we maar liefst om zes uur s morgens aan zouden beginnen…
De gids raadde me ten stelligste af om mee te doen op mijn sandalen maar ik kon echt geen schoenen aandoen met mijn voet.. ze stelde me voor een alternatieve wandeling te doen maar ik wou supergraag het uitzicht meemaken vanop de top van Mt Pinnacle.. ze zei dat ik het zelf moest weten maar dat het niet zou lukken op die schoenen.. na wat getwijfel vertelde ik haar dat ik echt wou proberen en besloot met de groep mee te gaan.. het was erg pijnlijk met mijn voet om te doen maar na anderhalf uurtje afzien was ik dat allemaal dadelijk vergeten dankzij het prachtige uitzicht over het nationale park op de top van deze berg! Heerlijk!

Bij terugkomst van Mt. Pinnacle gingen we s middags het Aboriginal center  bezoeken waar we uitleg kregen over het ontstaan van hun cultuur en de strijd die ze vochten met de huidige blanke bevolking.. na afloop mochten we allemaal een aboriginal boomerang maken …
Na dit leuk rustig onderonsje verlieten we de Grampians en gingen we richting de Great Ocean Road en port Campbell waar we zouden overnachten in een hostel.. Maar eerst gingen we allemaal samen uiteten en daarna maakten we ons klaar voor de zonsondergang bij de 12 apostels.. Wondermooi ..
Na deze erg lange dag gingen we verkleumd van het lange wachten terug naar het hostel.. na een heerlijk weeral proper douche’ke besloten enkelen van ons nog even naar de lokale pub  van het kleine dorpje te gaan..  
Ik ontmoette er een paar locals,  Matt en Tristan die voorstelde om hun te vervolledigen op nieuwjaarsdag naar een festival in Melbourne.. Vermits mijn nieuwjaarsplannen op die moment nog onbestaand waren en ik al even  opzoek was naar een geschikt muziek evenement in Australië  was dit misschien wel mijn kans.. we wisselden nummers uit en dan kon ik het nog bekijken..
De volgende ochtend reden we vroeg naar het volgende nationaal park waar we een wandeling door een regenwoud deden.. wederom prachtig.. We verlieten hierna het Otway national park om de uiteindelijke Great Ocean Road af te rijden.. We stopten regelmatig aan de mooiste stranden en uitzichtpunten.. We stopten onder andere in Torquee het surfparadijs en eindigden de rit op het voor de vele surf competities bekende strand Bells beach..
Na deze super drie daagse nam ik triest afscheid van iedereen en checkte weer in voor nog 4 nachten in het vieze hostel..  
De volgende ochtend ben ik samen met een ander meisje van de tour Fitzroy gaan bezoeken een gezellige suburb van Melbourne met wat alternatievere barretjes, restaurants en winkels.. erna ben ik neergestreken in de Carlton gardens om te genieten van het prachtige uitzicht op het Melbourne museum.. na wat gerelax in het park had Myrte me gesmst om te zeggen dat iemand vanop haar tour in Tasmanie ook in Melbourne aankwam vandaag en niet graag nieuwjaar alleen wou vieren en dat ze mijn nr. had doorgegeven.. zo ontmoette ik  niet veel later de Franstalige Myriam, we wandelden samen naar federation square waar de straten en het plein zich vulde met mensen die graag het vuurwerk wouden zien vanuit het melbourne CBD’s centraal punt. Ondertussen waren er gratis concerten en zo telden we  al feestend samen met duizenden andere af naar 2013 en genoten we van prachtig vuurwerk dat afgeschoten werd vanop alle hoge gebouwen in de stad.. Prachtig!
Om 2 uur snachts hielden we het feest al voor bekeken want ik had ondertussen een smsje gekregen van Matt&Tristan of ik nu meeging naar het festival of niet.. ik wist dat het me erg veel geld zou kosten maar ik was al zolang opzoek naar een dergelijk evenement in Australie en besloot na alle pech van afgelopen dagen  er gewoon voor te gaan..
Om 10 uur sochtends sprak ik met hen af op nieuwjaarsdag in een pub op federation square en vandaaruit wandelden we samen naar de Sidney myer music bowl gelegen ten midde van de royal botanic gardens.. Aan de inkom moest ik maar liefst 150 australische dollars inkom betalen voor 1 dag.. ongelofelijk dat is bijna een 2 of 3 daags festival in België.. maar ondanks de dure inkom was de hele groep  zo vriendelijk voor me.. Matt en Tristan hebben me zo goed als de hele dag van drank voorzien omdat ik een backpacker ben.. Zijzelf hebben vorig jaar een jaar door Europa gereisd en beseffen maar al te goed dat het vreselijk duur is hier.. Vorig jaar zijn ze zelf ook afgezakt naar België voor I love Techno te Gent J..  Ze hopen er natuurlijk op dat ik hen ook zo zal verwennen als ze ooit weer afzakken voor het hier erg bekende festival Tomorrowland J Het was een heerlijke warme dag vol muziek en vertier en ik was na afloop erg blij dat ik het toch gedaan had! Om elf uur eindigde het spektakel en nam ik afscheid van deze ongelofelijk lieve groep mensen die terug richting port Campbell en Great Ocean Road reden..
De dag nadien had ik weer een dag tour op het programma staan.. om elf uur pikte de bus me op en reden we richting Philip Island.. na een paar stops aan leuke spots zoals Swan Lake arriveerden we op Philip Island waar we allemaal samen genoten van pizza bij zonsondergang en erna plaatsnamen in de arena voor de pinguïn parade tour.. Philip island staat bekend om de pinguïns die er leven .. het is een speciale soort pinguïn ‘the little pinguin’ die maar 30 cm groot is.. we namen plaats in een groot amfitheater in het midden van het strand waar we geduldig wachtte tot de zon onderging.. rond 5 na 9 savonds begonnen de pinguïns het strand over te steken opzoek naar hun jongen.. De reden dat ze pas zo laat tevoorschijn komen is omdat ze wachten tot de roofvogels  gaan slapen.. Het was een prachtig tafereel bij zonsondergang allemaal goed ingepakt op het strand wachten tot die kleine wezentjes uit het zeewater verschenen en  over het strand gingen waggelen.. ze steken meestal over in grote groepen  zodat als er een vogel komt, de kans kleiner is dat ze gepakt worden.. Prachtige ervaring.. helaas mochten we tijdens de pinguïn parade geen foto’s maken..
De volgende dag nam ik eindelijk de tijd om naar de spoedgevallen in Melbourne te zoeken want mijn voet zag er erg slecht en geïnfecteerd uit na al dat gewandel erop..
Terplekke zag ik eindelijk een dokter na 5h wachten.. Die vroeg wat ik in hemelsnaam had uitgestoken en na een pijnlijke uitkuisbeurt en een antibiotica voorschriftje mocht ik weer op pad.. Niet meer wandelen was zijn advies en met de poot omhoog liggen..  
Nuja dat zou helaas toch moeten wachten tot ik terug was.. Dat hebben we ook weer meegemaakt! Toen ik het ziekenhuis verliet was zo goed als de hele dag voorbij en besloot ik bij zonsondergang de Eureka toren te bezoeken.. zogenaamd de hoogste toren van het zuidelijk halfrond.. Het was prachtig en erg romantisch.. tussen al die verliefde koppeltjes heb ik me toch lustig geamuseerd met mijn camera opzak en het Prachtige uitzicht over deze zalige stad..
De volgende en meteen ook laatste dag was het door de plaatselijke hittegolf veel te warm om met rugzakken en een geradbraakte voet nog iets te verkennen dus zette ik me in de ‘state library of Victoria’ lekker in de airconditioning om dit verhaaltje te schrijven en jullie lieve schatten weer op de hoogte te brengen van dit veel-te-snel voorbijgaande avontuur!

Liefs Fieke